Τα κεφάλια μέσα

Έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να αλλάξει πραγματικά την Ελλάδα ο Κώστας Καραμανλής.
Γέμισε ο ερχομός του όνειρα και φιλοδοξία τους Έλληνες , ότι κάτι θα άλλαζε, κάτι διαφορετικό θα έβλεπαν από το γκρίζο του ΠΑΣΟΚ.
Περίμεναν οι Έλληνες την ανασυγκρότηση του κράτους, την πάταξη της διαφθοράς, τον εκτοπισμό των εθνικών εργολάβων, την τιμωρία των εθνικών καναλαρχών που οφείλουν στο ΙΚΑ δεκάδες εκατομμύρια, την τιμωρία των Εθνικών Νταβατζήδων , την αλλαγή στην νοοτροπία των Δημοσίων Υπαλλήλων και την κατάργηση της μονιμότητας , την ιδιωτικοποίηση των ελλειμματικών δημόσιων επιχειρήσεων, τον περιορισμό του κράτους και των επιχειρηματικών του δραστηριοτήτων, τον ορισμό προσώπων σε θέσεις κλειδιά που η συμπεριφορά τους να επιβεβαιώνει το σεμνά και ταπεινά που διακύρηξε από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησης της χώρας.
Περίμενε ο Έλληνας πολίτης να δει ουσιαστικές αλλαγές που θα καλυτέρευαν τη ζωή του.
Θα αισθάνονταν δικαιωμένος όταν πήγαινε να πληρώσει τους φόρους του και θα γνώριζε που πάνε τα λεφτά του.
Θα σήκωνε περήφανος το κεφάλι του μπροστά τον διορισμένο από το ΠΑΣΟΚ υπάλληλο και θα του έλεγε πως δεν σε φοβάμαι, υπάλληλος δικός μου είσαι και είσαι εκεί για να με εξυπηρετείς.
Θα έβλεπε στην τοπική του κοινωνία φρέσκα πρόσωπα που θα υλοποιούσαν με τη στάση τους την πολιτική της Κυβέρνησης του.
Πίστευε ο Έλληνας πως όλα αυτά θα γίνονταν πράξη.
Για αυτό το λόγο έδωσε δύο τετραετίες στον Καραμανλή.
Αλήθεια όμως πόσα από αυτά που περιγράφουμε παραπάνω έγιναν;
Μήπως δεν κάνουν και σήμερα κουμάντο οι εθνικοί μας νταβατζήδες;
Μήπως ο Καραμανλής δεν έδωσε σε μια βραδιά πανελλήνια άδεια εκπομπής στον Αλαφούζο για τον ΣΚΑΪ και δεν του έδωσε το μεγαλύτερο πακέτο από την κρατική διαφήμιση επειδή δήθεν τον στήριζε;
Τι κάνει σήμερα ο εκλεκτός του Καραμανλή και το Έβερτ Αλαφούζος; Ο μεγαλύτερος πολέμιος του Καραμανλή.
Μήπως ο Μπόμπολας δεν συνέχισε να παίρνει με τις κατασκευαστικές του όλα τα μεγάλα έργα ;
Μήπως πλην της Ολυμπιακής που τώρα τελευταία ιδιωτικοποίησε κατάφερε να περιορίσει το κράτος;
Μήπως μπήκε τάξη στις σπατάλες του Δημοσίου και δεν το είδαμε;
Μήπως άλλαξε η συμπεριφορά των υπαλλήλων απέναντι στον πολίτη;
Μήπως πατάχθηκε η διαφθορά;
Μήπως οι τοπικοί κομματικοί διαφέρουν σε τίποτα από τους προηγούμενους του ΠΑΣΟΚ;
Μήπως έκαναν πράξη οι διευθυντές οργανισμών, οι περιφερειάρχες κλπ το σεμνά και ταπεινά;
ΟΧΙ βέβαια.
Για αυτό έχασε όχι μόνο ο Καραμανλής αλλά και η Ελλάδα μια μοναδική ευκαιρία να αλλάξει η ζωή μας προς το καλύτερο.
Τώρα θα επιστρέψουν πάλι οι Σημιτογιωργάκηδες.
Και θα γυρίσουν όχι γιατί πιστεύει έστω και ένας Έλληνας ότι θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο.
Αλλά ξέρουν οι Έλληνες ότι αυτοί ξέρουν πώς να διαχειριστούν καλύτερα , τους διορισμούς , το κράτος, την διαφθορά και την κομματική υπεροψία.
Έχουν βλέπετε πείρα 20 χρόνων.
Τουλάχιστον αυτούς τους ξέρουμε , από τον Καραμανλή περιμέναμε κάτι καλύτερο.
Δεν μας μένει παρά να μαζευτούμε στα σπιτάκια μας για να γλυτώσουμε τουλάχιστον την μήνη των ΠΑΣΟΚΟΦΡΟΥΡΩΝ.

Ένας απογοητευμένος Θηραίος

Μπράβο

Είδαμε σήμερα στη Σαντορινιά τηλεόραση ένα ντοκιμαντέρ που την παραγωγή του έκανε το μοναστήρι του προφήτη Ηλία. Εμείς οι παλιοί που ζήσαμε το σεισμό του 56 και τα δύσκολα τα χρόνια που ακολούθησαν δακρύσαμε.
Γιατί το ζήσαμε το μοναστήρι στις παλιές καλές του εποχές.
Πριν η μισαλλοδοξία η διχόνοια και η πολιτική μας χωρίσουνε στα δύο.
Σε ηγουμενικούς και Δεσποτικούς
Και τότε η πολιτική βάλθηκε να χωρίσει το νησί και το κατάφερε.
Και ρήμαξε το μοναστήρι του προφήτη. Γιατί το τελευταίο που τους ένοιαζε αυτούς που κάνανε τη φασαρία τότε ήτανε το Μοναστήρι.
Άπιστοι στη πλειοψηφία τους , κινούμενοι από σκοτεινά και αντί Θηραϊκά κίνητρα καταστρέψανε ένα απάγειο για τους Σαντορινιούς.
Θυμάμαι τα ευωδιαστά πρωινά στο προφήτη.
Να βγάζουμε νερό με τη σίγλα και να πίνουμε καθώς έπεφτε ο ήλιος πίσω από το Ηφαίστειο.
Θυμάμαι το Πολύκαρπο, θεός συγχωρέστονε , με τα αστεία του και τα πειράγματά του.
Θυμάμαι τον όρθρο το πρωί , τις ψαλμωδίες από τους καλόγερους , το φτωχικό τραπέζι πάνω στη τάβλα με ελιά ντομάτα και κρεμμύδι.
Απλός , αγνός κόσμος.
Είδα το μοναστήρι μας φτιαγμένο κι αγάλλιασε η καρδιά μου.
Όχι γιατί είμαι θρήσκος , μα γιατί θυμήθηκα τα νιάτα μου.
Μπράβο τους που το αναστηλώσανε.
ΝΑ το βρούνε και οι επόμενες γενιές των Σαντορινιών και να το χαρούνε.
Γιατί ο προφήτης Ηλίας είναι κομμάτι από τη ψυχή μας , από τη ζωή μας , από την Ιστορία μας.
Ήτανε κρίμα κι άδικο να ρημάζει εγκαταλελειμμένο.
Μπράβο σε όσους μας γυρίσανε τόσα χρόνια πίσω.

Τελικά μας έκανε καλό η τρέλα τους.

Τελικά η τρέλα και ο παραλογισμός τους μας έκανε καλό στο νησί.
Ενωθήκαμε για πρώτη φορά , όλοι μαζί και τους βάλαμε στη γωνία.
Τώρα αλλάξανε τα πράγματα (που λέει και το γνωστό άσμα)
Είμαστε όλοι μαζί απέναντί τους:
Σαντορινιοί και μόνιμοι κάτοικοι που αγαπάνε τον τόπο μας.
Εργαζόμενοι και επαγγελματίες.
Απλοί άνθρωποι του λαού, που περάσαμε πολλές δυσκολίες για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε.
Που η μάνα μας δεν είχε λεφτά να μας στείλει για Γαλλικά και Πιάνο.
Που μεγαλώσαμε μέσα στη μυρωδιά του τσίκουδου και της καβαλίνας.
Που ξενητευτήκαμε για να μαζέψουμε λεφτά να στείλουμε στο νησί.
Που σωθήκαμε από το σεισμό του 56 και κάναμε 20 χρόνια να μαζέψουμε τα κομμάτια μας.
Που τη πείνα και τη φτώχεια μας τις κάναμε τραγούδια μέσα στα υπόσκαφά μας.
Που σηκωθήκαμε όρθιοι χάρις στον συγγωρεμένο το Μαρινάτο που έκαμε το νησί γνωστό στα πέρατα του κόσμου με την ανασκαφή του.
Που κρατήσαμε τη παράδοσή μας , τους χορούς μας , τα γλέντια μας , τα πανηγύρια μας. Τις χαρές και τις λύπες μας.
Τώρα είμαστε όμως όλοι μαζί και ενωμένοι .
Και είμαστε έτοιμοι να γιουργιάρουμε άμα χρειαστεί.

Χύνουν δηλητήριο

Χύνουν δηλητήριο
Και τι δεν έχουν πει αυτές τις μέρες κατά των Σαντορινιών. Τα χίλια μύρια. Ξεσπαθώσανε , βγάλανε τις κουκούλες , δείχνουνε το Αντισαντορινιό πρόσωπό τους και βρίζουνε ασύστολα. Εκμεταλλεύονται την ανοχή και την περιφρόνηση που οι Σαντορινιοί σε τέτοιες περιπτώσεις δείχνουνε και βγάζουνε ότι δηλητήριο έχει απομείνει μέσα στη ψυχή τους.
Το δικαίωμα του καθενός να επισκέπτεται όποτε γουστάρει το νησί για να χαρεί τις ομορφιές του το αποκαλούνε υποταγή .
Το δικαίωμα να αποφασίζουνε οι Σαντορινιοί για το τόπο τους το αποκαλούνε φασισμό.
Αυτοί οι λίγοι. Στα δάχτυλα του ενός χεριού μετρημένοι.
Και ενώ τα κόμματά και τα αποκκόματά τους κάνουνε τέτοια φασαρία για τη Σαντορίνη , στη Κρήτη που έχει και μόνιμες βάσεις , στη Ρόδο , στη Μυτιλήνη, στη Μύκονο, τη Ρόδο και σε άλλη νησιά τα πολεμικά πλοία μπαινοβγαίνουνε στα Λιμάνια χωρίς να τα παίρνει κανένας είδηση. Ούτε που ασχολείται κανένας μαζί τους.
Εδώ γιατί σκυλιάσανε;
Γιατί βγάλανε τόση χολή ;
Στη Μύκονο δεν είναι φονιάδες οι Αμερικάνοι που πήγανε χτες;
Όλοι οι φονιάδες εδώ ήρθανε;
ΜΑ δεν καταλάβατε!
Το τελευταίο που τους απασχολεί είναι οι Αμερικάνοι και τα βαπόρια τους.
Αυτό που τους νοιάζει είναι πως θα φανούνε και θα ξεχωρίσουνε από τους άλλους και πως θα κάνουνε ζημιά σε ένα νησί που μισούνε όπως ο διάολος το λιβάνι.
Ζηλεύουνε την ανάπτυξη του νησιού, ζηλεύουνε την ευμάρεια των Σαντορινιών.
Ζηλεύουνε μέχρι και τα αυτοκίνητά τους , τα πολυτελή όπως λένε.
Ζηλεύουνε γιατί είδανε τους Σαντορινιούς μια γροθιά στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Ζηλεύουνε γιατί τους φωνάξανε να κάνουνε στη μπάντα γιατί εδώ κουμάντο κάνουνε οι άνθρωποι του νησιού .
Και πρέπει να ακούσουνε σοβαρά και όχι για πλάκα αυτά που είπανε οι φορείς του νησιού στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Γιατί όπως λέγανε παλιά οι Σαντοριοί :
Καλή είναι η κλανιά αλλά να φοβάσαι τη κρανιά….

Έφτασε η ώρα της σύγκρουσης
Ως εδώ, διαμηνύουμε προς τους όψιμους Επαναστάτες που βρήκαν ελεύθερο πεδίο να αναπτύξουν τις κοσμοθεωρίες τους και την επαναστατικής τους Γυμναστική στη Σαντορίνη. Έφτασε η ώρα της σύγκρουσης με αυτούς που πάνω από όλα βάζουν την προσωπική του προβολή και το κόμμα τους. Επιμελώς καμουφλαρισμένοι πίσω από κοινωνικές δράσεις (Ερυθρός Σταυρός – Αιμοδοσία – Sea Diamond κ.λ.π) αδιαφορούν για το το νησί και τους ανθρώπους του. Φανατισμένοι και στρατευμένοι σε παλαιολιθικές και ξεπερασμένες από την ζωή πολιτικές θέσεις δεν διστάζουν τα βάλουν με τον όποιον δήποτε. Ορισμένοι από αυτούς έχοντας εισπράξει το παχυλό εφ άπαξ του Δημοσίου και εισπράττοντας κάθε μήνα την σύνταξή τους, ορισμένοι πάλι τρώγοντας με δύο κουτάλια από τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις και τα εμπορικά τους κέντρα εμφανίζονται να επαναστατούν για το γεγονός ότι κάποιοι Αμερικανοί στρατιώτες επισκέπτονται με τις οικογένειές του το νησί για να δουν και να χαρούν τις ομορφιές του. Καλυμμένοι πίσω από τον μανδύα του δήθεν προοδευτισμού και διεκδικώντας όπως ο Πάπας το αλάθητο προκαλούν , ειρωνεύονται και προσπαθούν σε μια Δημοκρατία να επιβάλλουν την άποψή τους με το ζόρι στους πολλούς. Παρά την συνεχή απόρριψή τους μέσα από Δημοκρατικές διαδικασίες (εκλογές) δεν διστάζουν να επικαλούνται την Δημοκρατία όταν τα βρίσκουν μπαστούνια. Όμως ως εδώ. Έφτασε η ώρα της σύγκρουσης μαζί τους. Πρέπει το νησί να ξεσηκωθεί. Πρέπει να τους βάλλει στην γωνία. Να τους διαμηνύσει ότι σε τούτο δω τον τόπο κουμάντο δεν κάνει ούτε ο Μαρξ ούτε ο Λένιν αλλά ούτε ο Τσίπρας και η Παπαρήγα. Στη Σαντορίνη κάνουν κουμάντο οι Σαντορινιοί. Γιατί είναι η πατρίδα τους, γιατί αυτοί άντεξαν σεισμούς, καταποντισμούς, πείνες και δυσκολίες και γαντζωμένοι στα μαύρα βράχια κράτησαν όρθιο το νησί τους. Είναι ώρα ευθύνης για τους εκλεγμένους του νησιού , για τους εκπροσώπους των Σωματείων , για τους εκπροσώπους των χωριών και όσους σέβονται και αγαπούν τη Σαντορίνη να ορθώσουν το ανάστημά τους.
Και στο τέλος – τέλος για τους όψιμους επαναστάτες υπάρχει πεδίο της δόξης λαμπρό στην Αθήνα. Έχει και άσπαστες βιτρίνες και μαγαζιά που δεν κάηκαν. Ας πάνε εκεί να διαδηλώσουν να κάψουν και να ρημάξουν. Εδώ δεν τους παίρνει. Εδώ λειτουργούμε Δημοκρατικά και Σαντορινιά. ΑΝ τους αρέσει. Αν δεν τους αρέσει ας τα μαζέψουν και ας πάνε στη Κούβα του Κάστρο ή στη Κολομβία του άλλου του τρελού. Η ας πάνε να στρατευθούν την Άλ Γκάϊντα. Ξέρω πως θα με πούνε γι αυτά που γράφω και φασίστα και ακροδεξιό και αντικομουνιστή κ.λ.π. Το ξέρω γιατί σήμερα όποιος πιστεύει στη Δημοκρατία και την εφαρμογή του Νόμου είναι και φασίστας και ακροδεξιός. Ενώ όποιος ταυτίζεται με τους κουκουλοφόρους είναι προοδευτικός και επαναστάτης. Ή μήπως κάνω λάθος;